5.2.18

Enta Baler, Aurora (ii): yo quiero vivir aquí


Visitau Baler y con o cuerpo baldau por a sesión de surf d'o diya d'antis, me decidié a fer en dos diyas bell par de cursas por os puestos naturals que son arredol d'o lugar, en concreto en o sur y en l'interior. En iste lugar, os tricycles son tamién homologaus como guidas, asinas que en pillé un, y tenié a suerte de que a la fin fue muitismo maho, o suyo nombre ye Raimundo, y nos hemos dau os telefonos ta fer-nos bella biera quan i torne!

A cursa prencipió visitando as isletas marinas de Dimadimalangat y Aniao, curiosas formacions que desaparan esferents plachas: no son cosa de l'atro mundo, pero ya que pasas por astí, no ye de más aturar una mica y fer a tipica foto. Y dimpués d'istas visitetas, aturemos en o blinco d'augua de Digisit. Igualment, tampoco no ye cosa d'atro mundo, un chorro parellano a os que se troban en o monesterio de Piedra, que no fa güerga ni cosa, pero que ye a o canto d'a carretera, por o que no ye de más aturar-se, mirar-se-lo un ratet y fer a tipica foto. Y dimpués d'istas visitetas, nos enfilemos enta placha de Dikasalarin. Os terrens d'ista caleta perteneixen a un senador, y cal bosar buenos diners ta poder entrar-ie: por dentrada (300 pesos) y en haber de pillar unatro guida autorizau (150 pesos). Manimenos, una vegada visitada, puedo decir que ye de dar y fa vez bosar ixos diners. 

Dikasalarin ye una facienda de cocoters bien apanyada y polida, a os pietz d'as montanyas, con dos repolidas plachas paradisiacas, y encaixaladas entre cillos y monts grans, plens de selva y con bella espelunga. A uno d'istos monts se puet puyar a piet, en un trachecto de bells 15 minutos, dica rematar en un moderno faro. Aire puro, verdor, bisas marinas, cocoters, orache sobrebueno, augua turquesa, candreixos ermitanyos por totz os costaus, peixes de todas as colors... qué más se puet demandar? D'atra man, o suyo pre tamién favoreixe que no bi haiga guaire chent, pos millor encara. Y entre os cocoters, atras cosas curiosas: a recreyación d'un lugarichón ilongote, con os pomos d'as puertas fendo mans talladas en fusta, a casa de l'artista pincha y con bells cuadros, y dimpués, a casa de l'ambaixador, una casa de disenyo repolida, que cosa tien a envidiar a las que se'n son fendo en o Matarranya, y en metat d'una selva de cocoters y felqueras esparpallant. 

Dimpués d'isto pertocaba tornar, pero antis de plegar en Baler, le dicié a Raimundo d'aturar en o mont Ermita. Y ell bien maho, estió d'acuerdo! En concreto, m'aturó en as estatuas de Tromba Marina, que seguntes me dició Raimundo remeran o tsunami de 1735, que estricalló o lugar de Baler, sobrevivindo nomás as siete familias que puyoron enta iste mont representadas por as siete estatuas, fuyindo d'a ola. Dende astí, puyé os escalerons ent'a cruz d'o mont Ermita, an que se tienen unas buenas anvistas d'o lugar, d'as selvas, d'os monts y d'as plachas de Baler. Dentre Tromba Marina y a cruz, se troba un plano en o que han meso buena cosa de botiguetas de souvenirs. Y, feita ista visiteta, ya torné a marchar t'o mío hostal en a placha de Sabang, an que me facié bella biera y cené, visitando tamién o centro de Baler de nueitz -sin guaires historias- y quedando con Raimundo ta fer a zaguera cursa a l'atro'l diya.

A l'atro diya, bien de maitins y dimpués de desayunar-me como cal, quedé con Raimundo
con a intención de visitar dos puestos en Aurora, ya fueras de Baler: l'árbol Millenium y as cascadas de Ditumabo. O primer, ye un árbol que en a redolada dicen ye l'árbol más gran d'Asia. Ye d'o chenero balete, parentalla d'as figueras, y en realidat surche d'as brencas d'atros arbols y creixe ent'abaixo quasi como una liedrera, dica que a la fin afoga a lo suyo árbol matriz orichinal. En iste caso, ye tan gran que as brencas que creixen ent'abaixo fan espelungas y laberintos que puetz arrecorrer por dentro. Tot y que ye l'onico que se troba en a redolada y que o puesto ye masiau turistico, nomás por ixa mena d'espelunga-laberinto que puetz arrecorrer por dentro de l'árbol ye de dar fer-le a visita. 

L'atra visita, as cascadas de Ditumabo, en o lugar de San Luis, tamién ye recomendable. Dimpués de bosar un guida y a correspondient tasa ambiental -que no son guaires diners- fas o recorriu, por un vallón humedo, con vechetación tropical, cocoters y felequeras a boticiegas, esnavesando varias vegadas o río -bella vegada con vagas- y pasando a o costau de sobrebuenos blincos d'augua, dica a la fin plegar en o blinco principal, que fa una chicota poza en a que no te puetz quasi ficar en l'augua por a periglosa corrient. Surte buen chorro d'augua que quasi pareix solucionaría os problemas hidricos d'a peninsula iberica... Esparpallant.

Y ya dimpués d'isto, torné ta Baler con l'amigo Raimundo. Aproveité as zagueras horas astí ta chentar unatra vegada ixe peix que minché o primer diya y que me sabe a gloria, y dimpués d'ixo, marché ent'a gara de buses an que pillé o bus enta Manila. Ista vegada me costó una hora más plegar-ie, por o trafico d'a capital filipina. Pero bien contento que soi estau en ista cursa, por a chent amable de Baler -pura filipina-, por as suyas plachas, os suyos monts y a suya historia. Sin dubda, ye un puesto que repetiré y en o que no m'importaría de vivir perén

No hay comentarios.: